ادراک هاپتیک (مهارت های لمسی و عضلانی):
کودکانی که به آسانی نمی توانند از مسیرهای بینایی و شنوایی یاد بگیرند، ادراک هاپتیک راهی برای یادگیری می گشاید. ادراک هاپتیک به داده های دو مسیر مسیر حسی- لامسه و احساس عضلانی مربوط می شود. ادراک لمسی از راه حس لامسه و از طریق انگشتان و پوست حاصل می شود. توانایی بازشناسی یک شی بوسیله لمس کردن آن، احساس و تشخیص عددی که روی بازوی فرد آزمایش شوند، با انگشت ترسیم می شود. تمییز بین نرمی و سفتی ، صافی و ناهواری، به نمونه های ادراک لمس می باشند.
ادراک عضلانی نیز از راه حرکات بدن و احساس عضلانی حاصل می گردد. آگاهی از وضعیت استقرار اعضاء مختلف بدن، احساس های بدنی حاصل از انقباض عضلانی نظیر: تنش و واتنش ز جمله مثال های ادراکی عضلانی است.
تمرینات زیر برای تحریک ادراک لمسی و عضلانی طراحی شده است.
1- لمس و احساس مواد گوناگون : کودک مواد گوناگون مثل فلز، سمباده، پشم، … را لمس کند.
2- لمس کردن تخته ها: قطعات مختلف چو ب را از هم تمییز دهد.
3- احساس اشکال : قطعات را بصورت اشکال هندسی روی تخته قرار بده
4- احساس درجه حرارت: با ریختن آب در داخل بطری، مفهوم گرم و سرد ، داخ و ولرم را یاد بگیرد.
5- احساس اوزان: با سنگین و سبک کردن پاکت های محتوی مواد، آن ها را ردیف کند.
6- بو کردن: شیشه های هم بو (مواد معطری مثل: هل، دارچین، سرکه و…) را کنار هم بگذارد.
7- بسوده خوانی: در کف دست کودک با نوک انگشت، علائم ، اعداد یا حروفی رسم شود و کودک نام آن ها را تشخیص دهد یا روی کاغذ باز سازی کند.
رویکرد چند حسی:
مربیان و متخصصان بسیاری برای ترمیم و تقویت یادگیری های کودکان با اختلالات یادگیری به استفاده از حواس مختلف این کودکان و تحریک آن ها پرداخته اند اما روش خانم دکتر گریس فرنالد که در آن توازن و تعادلی برای استفاده از حس بینایی، حس شنوایی و حس لامسه مورد نظر است و آن را روش تعقیب حسی نیز می گویند، از بقیه روش های چند حسی کامل تر و دستورالعمل های آن مشخص تر است. علت وجه تسمیه این نام آن است که در این روش تعقیب با انگشتان در حواس بینایی و شنوایی برای یادگیری اضافه می گردد.