موسیقی و اختلال یادگیری
موسیقی نه تنها به عنوان هنر، بلکه به عنوان محملی برای درمان، نقش برجسته‌ای در تاریخ بشر داشته و دارد. شنیدن موسیقی در شرایط صحیح، مناسب و منطقی می‌تواند ابزار قدرتمند بالقوه‌ای برای بهبود پیامدهای منفی ومشکل ساز از دوران کودکی تا بزرگسالی باشد. این ادعا که موسیقی نیاز اساسی و ضروری بشر است، اغراق آمیز به نظر می‌رسد. می‌توان گفت موسیقی ارزش تعدیلی دارد و انسان را متعادل می‌سازد. تاثیر موسیقی در مغز می‌تواند از طریق دستگاه های تصویر برداری از مغز مانند ام آر آی و اسکن مغز مشخص شود. محققان یک نظریه مشترک دارند و آن این است که موسیقی کیفیت زندگی را بهبود می بخشد.
موسیقی بر پنج سیستم عصبی بیولوژیکی که وابسته به یادگیری می‌باشند اثر گذار است:
• سیستم‌های درکی (تشخیص فاصله، ریاضیات و خلاقیت)
• سیستم‌های احساسی(هورمونی، اجتماعی، مهارت‌های فردی، فرهنگی و درک زیبایی‌ها)
• سیستم‌های حرکتی، درکی (رفتار، حرکت، تشخیص زمان و زمان بندی)
• سیستم‌های واکنش عصبی و همدردی
• سیستم‌های حافظه (توجه، تمرکز و یاد‌آوری)
هیچ رشته علمی وجود ندارد که از نظر بیولوژیکی تا این حد اثر گسترده‌ای بر بدن و روان داشته باشد چرا که از این طریق سیستم احساسی بر روی سیستم ادراکی اثر گذاشته و این سیستم نیز به نوبه خود بر سیستم حرکتی اثر می‌گذارد و همچنین سیستم حرکتی نیز بر سیستم ایمنی اثر می‌گذارد و دلیل عمده آن این است که در بدن هیچ سیستم مستقلی از سیستم‌های دیگر وجود ندارد. ذهن، حافظه، یادگیری، جسم، احساسات، سیستم ایمنی و سیستم ژنتیکی در فعالیت و موقعیت سایر سیستم‌ها موثر هستند. در نتیجه در مغز ما مناطقی وجود دارند که فقط با شنیدن موسیقی به عنوان وسیله‌ای برای بقای گونه‌ها فعال می‌شوند.
کانال آموزش و درمان اختلالات یادگیری @iranianld