سه ملاک تشخیصی ناتوانی های یادگیری
افرادی که به عنوان ناتوانی یادگیری بر چسب می خورند دارای سه ملاک هستند :
الف ) دارای نا همخوانی عمده ای بین پیشرفت تحصیلی و توقع آن و یا عدم هماهنگی بین زمینه های مختلف تحولی هستند .
ب ) هیچگونه اختلال هوشی ، حسی ، آموزشی و یا هیجانی برای توجیه عقب ماندگی آنها وجود ندارد .
ج ) به روشهای ویژه تعلیم و تربیت نیاز دارند .
بسیاری از متخصصان خاطر نشان ساخته اند که نمی توان یک کودک عقب مانده تحصیلی را یک فرد ناتوان از یادگیری محسوب کرد مگر اینکه این کودک دارای نوعی مانع یا مشکل درونی عصب شناختی یا روان شناختی برای یادگیری باشد .
برعکس کودکانی که عقب مانگی تحصیلی دارند ممکن است دارای یک یا چند شرط دیگر این عقب ماندگی باشند . نمی خواهیم بگوییم کودکان کم توان ذهنی یا مختل هیجانی یا دارای معلولیتهای حسی نمی توانند ناتوانی یادگیری داشته باشند ، ولی اگر داشته باشندچنین کودکانی به عنوان چند معلولیتی در نظر گرفته شده و بر اساس آن ترمیم خواهند شد . مهم است که بین کودکان دارای ناتوانی یادگیری و کودکان عقب مانده تحصیلی تفاوت قائل شویم زیرا نوع آموزشها و روشهای تدریس بر حسب ماهیت مشکل متفاوت خواهد بود . کودک دارای ناتوانی یادگیری به یک روش اختصاصی آموزش نیاز دارد که شامل ترمیم ناتوا نی تحصیلی و ناتوانی های تحولی یا ایجاد مهارتهای تحولی پیش نیاز در یک برنامه یک پارچه است . کودکی که عقب ماندگی تحصیلی اش به عللی نظیر کم توان ذهنی ، ناشنوایی ، نابینایی ، اختلال هیجانی ، فقدان موقعیتهای مناسب و نظایر آن است ، به نوع متفاوتی از برنامه آموزش و تدریس نیاز دارد . ( رونقی و همکاران ، ۱۳۷۷ )