پاکدلها:پرورش مهارت صحبتکردن
1- بچههای 8-7 ساله دوست دارند آن چه را در طول روز دیده و شنیدهاند ، برای دیگران تعریف کنند. آنها ضمن صحبت کردن باید نکات بسیاری را رعایت کنند . گفتوگوهای کلاس اولیها دربارهی موقعیتهای گوناگون روزانه ، افرادی که با آنها در تماساند و آنچه فکر و تصور میکنند و … میباشد . آنها تمایل دارند داستانهایشان را با تمام جزئیات شرح دهند و این امر در حالی است که هنوز قادر نیستند مطالب خود را خلاصه کنند .
2- کلاس اولیها معنای بیش از هزاران واژه را میدانند ، با واژههای تازهتر هن از راههای دیگری ، از جمله صحبت کردن با اطرفیان ، گوش دادن به کتابهایی که برایشان بلند خوانده میشود و صحبتهایی که در خانه و مدرسه میشوند ، یاد میگیرند.
3- کلاس اولیها شیفتهی تعریف کردن موضوعات کتابهاییاند که خودشان خواندهاند یا شنیدهاند ، صحبت کردن صحیح با کودکان کلاس اول به آنها کمک میکند تا تلفظ درست ، معانی و مفاهیمی را که خودشان میخوانند یا برایشان خوانده میشود ، بهتر بفهمند . آنها میتوانند دربارهی موضوعات مختلف ، ماجراهای داستانها یا برداشتهای خودشان از وقایع گوناگون صحبت کنند . آنها به راحتی میتوانند موضوع داستان را به زندگیشان ارتباط و تعمیم دهند و نیز دیدی انتقادی به آنچه میشنوند ، داشته باشند .
4- گفتوگوهای بچههای کلاس اولی بسیار غنیتر و پیچیدهتر از نوشتههایشان است . آنها در نوشتههای خود تنها از کلمات ساده ، روان و محدودی که میتوانند بنویسند ، استفاده میکنند . در حالی که آنچه تعریف میکنند ، از کلمات و عبارات بیشتر و مشکلتری تشکیل شده است . این ویژگی در تمامی نوآموزان کلاس اول عمومیت دارد و برای مثال ، وقتی از آنها میخواهید دربارهی حیوانی مثل سگ صحبت کنند ، شاید بتوانند دهها جمله دربارهی سگ بگویند . ولی وقتی میخواهند همان موضوع را بنویسند ، نوشتهشان به چند جملهی کوتاه و ساده منحصر میشود .
به صحبتهای بچهها خوب گوش کنید
1- به منظور تقویت مهارتهای کلامی کودکان (مثل ، افزایش گنجینهی لغات ، جملهبندی صحیح ، تمرین صدا آموزی) بازیهایی با کودک انجام دهید که از زبان و فکر آنها استفاده کند . یکی از بازیهایی که کودکان ار انجام آن لذت میبرند ، “اسم بازی” است . در این بازی نفر اول ، اسمی را میگوید و نفر بعد باید با حرف پایانی آن ، اسم دیگری بگوید و همینطور ادامه میدهند . “اسم بازی” میتواند از اسم افراد ، حیوانات ، اشیا ، شهرها ، خوراکیها و … باشد .
جدول حل کردن ، مرتب کردن حروف کلمات به هم ریخته ، تکیمل جملات ناقص ، شعرخوانی و … همگی از جملهبازیهای دیگر کلامیاند.
2- کودک را تشویق کنید تا دربارهی معانی و نوع ترکیب کلمات گوناگون از شما پرس و جو کند . اغلب والدین و مربیان مرتبا در حال پاسخگویی به سوالات بچهها هستند. حال اگر آنها را تشویق کنیم تا این عادت پسندیدهی خود را با کلمات ، عبارات و معانی آنها نیز تعمیم دهند ، گام با ارزشی برای گسترش فهم ادبی کودک برداشتهایم. از آنها بخواهید زمانی که کلمه یا عبارتی را میشنوند که معنی آن را نمیدانند ، آن را از شما بپرسند ، یا حتی خودتان اگر با لغتی ناآشنا روبرو میشوید ، آن را با صدای بلند تکرار کنید و با کمک کودک ، در صدد یافتن معنی آن در فرهنگ لغات برآیید. کنجکاوی شما دربارهی درک معانی لغات جدید ، انگیزهی کودک را برای آشنا شدن با کلمات دیگر تقویت میکند .
3- همواره به دنبال یافتن ریشه و معنی کلمههای جدید باشید . این کار به کودک کمک میکند تا هنگم مطالعهی متنهای مختلف ، معانی لغتها را بداند و در جملات و عباراتش بهتر از آنها استفاده کند . گاهی بچهها معنی لقبهای گوناگونی را که به یکدیگر میدهند ، یاد میگیرند ، گاهی سوالاتی از شما میپرسند که پاسخ سادهای دارد (مثل : وزغ نوعی قورباغه است) و گاهی هم با لغاتی آشنا میشوند که ایدههای جدیدی در سر آنها میپروراند . برای مثال ، وقتی آنها کلمهای مثل نیروی جاذبهی زمین را میشنوند ، شما باید طی مثالهای و تعریفهای سادهای که دربارهی آن بیان میکنید ، معنی جاذبهی زمین را به زبان ساده برای آنها شرح دهید و همین امر عاملی برای بسط اطلاعات آنان و ایجاد انگیزهای برای کاوش و جستوجو دربارهی ویژگیهای کرهی زمین میشود .
4- دربارهی شیوههای مختلف بیان جملات و عبارات گوناگون با کودک صحبت کنید تا مهارت “تفکر انتزاعی” او تقویت شود . ضمن حرف زدن با کودکان سعی کنید با استفاده از روشهای مختلف بیانی ، مثل : ضربالمثلها ، لفظ کلانها ، شعرهای کوتاه و ساده ، تمثیلها ، معماها و …. ، مفاهیم نهفتهی زبان و کلام را برای آنها توضیح دهید تا بچهها نیز بتوانند تفکر انتزاعی را در خود شکل و پرورش دهند . برای مثال ، شرح ضربالمثل :”جوجه را آخر پاییز میشمارند” ، هم برای کودکان لذتبخش است و هم با مفهوم انتزاعی این ضربالمثل آشنا میشوند و در صورت نیاز هم میتوانند از آن جملات خودشان استفاده کنند .
5- شنیدن داستانهای واقعی و داستانهای خیالی موجب پرورش فکر و ذهن آنها و درک بهتر مطلب میشود . یکی از بهترین شیوههایی که موجب تصحیح جملهبندی کودکان میشود ، این است که از آنها بخواهید ماجراهای روزانهشان را برایتان تعریف کنند ؛ آنچه برای آنها اتفاق افتاده است ، آنچه موجب تعجب و حیرتاشان شده و آنچه مایهی خنده و نشاطش شده است . هم چنین میتوانید با هم داستانی بسازید و آن را بر روی کاغذ بیاورید . این کار را حتی میتوانید در اتومبیل ، اتوبوس ، قبل از خواب و … با هم انجام دهید . شخصیتهای محبوب داستانها را با کمک هم انتخاب کنید و بعد نوبت دربارهی ماجراهایی که ممکن است برای او رخ دهد ، صحبت کنید . ضمن داستانپردازی به نکاتی که میتواند ماجرای داستان را جالبتر و شنیدنیتر کند ، اشاره کنید .
شاید این موضوعات هم مورد پسند شما باشد ⇓