اختلال کمبود توجه(ADD) و بیش فعالی ناشی از کمبود توجه(ADHD):
اختلال کمبود توجه، یک اختلال عصبی-زیستی است که با میزان نامناسب بی توجهی به لحاظ تکاملی در دوران رشد، رفتارهای تکانه ای و در برخی موارد، بیش فعالی ، مشخص میگردد. این اختلال ممکن است به همراه بیش فعالی باشد یا نباشد که ۵ تا ١٠ درصد کودکان مدرسه را مبتلا میکند و شیوع آن در پسرها ١٠ برابر بیشتر از دختران می باشد. از سن ۴ سالگی معمولا شروع می شود و میتوان ادعا کرد همه موارد تا قبل از ٧ سالگی شروع می شوند.
علت ایجاد این بیماری ناشناخته است اما در فرزندان مادرانی که مصرف الکل و دخانیات یا داروهای دیگر داشته اند بیشتر دیده می شود.
?اما اختلال های گفتاری همراه:
ضعف در ?مهارت های حرکتی دهان
?باز بودن دهان و ضعف در کنترل زبان
?دشواری در درک نقش های اجتماعی
?ضعف در توالی گفته ها
?دشواری در حفظ تداوم موضوع
?دادن پاسخ های نابجا و دشواری در توجه به نوع اطلاعاتی که ارائه میشود.
?ناکارآمد بودن راهبرد های حل مساله و بازیالی حافظه
?دشواری در درک مناسب نشانه های کلامی و غیر کلامی
? اما اختلال های همراه:
?بی توجهی
?بی قراری
?حواس پرتی
?عدم پیروی از دستورات به صورت قابل قبول
?دشواری در رعایت نوبت
?پرحرفی
?حرکات بیش از حد
?عدم هماهنگی حرکتی
?اغلب گفتار دیگران راقطع میکند
? دشواری در انجام و سازماندهی تکالیف
?پرخاشگری
?ضعف در برقراری روابط با هم سن وسالها
?اختلال در درک شنیداری و بینایی
?پایین بودن آستانه امیدواری و…
✅ راهبردهای مداخله ای:
?شناخت درمانی:
1. رویکرد های چند حسی
2. مداخله از سطح آسان به پیچیده هدایت شود
3. با کارکنان مدرسه در مورد آرایش کلاس و تجهیزات و روش تدریس باید صحبت کرد
4. قوانین و انتظارات مربوطه را مرتباً تکرار کنید
5. تشویق مهربانانه
6. تقویت ملموس
7. تقویت مهارت های حرکتی دهانی و آموزش های زبانی جهت تقویت وضوح گفتار و افزایش کارایی بیان به جای پرخاشگری.
8.آموزش مدیریت زمان
9.تقویت حافظه فعال
10.پرورش دقت شنیداری
11.پرورش دقت دیداری
منبع: کانال اختلالات ویژه ی یادگیری ایران
شاید این موضوعات را نیز بپسندید ⇓