پاکدلها: کابوس بسیاری از بچه های گذشته و امروز که هر چه می کردند حساب این اعداد و ارقام روی صفحه جور در نمی آمد و به ناچار سراغ ابزارهای کمکی می رفتیم. انگشتان دست ساده ترین وسیله کمک آموزشی ریاضی بودند که همیشه با ما همراه بودند؛ اما معلم ها و والدین دل خوشی از این کمک رسان های آموزشی نداشتند و استفاده از انکشتان برای جمع و تفریق را نهی می کردند.با این حال به نظر می رسد که کارشناسان آموزش نظری کاملاً متفاوت در این خصوص دارند.
خلاف تصور برخی از معلم ها و والدین استفاده بچه ها از انگشتان برای حل مسائل ریاضی نه تنها نشان از ضعف آنها ندارد بلکه موجب فهم بهتر آنها از این درس می شود. در واقع، این بچه ها می توانند سؤالات ریاضی را با سرعت و دقت بیشتر پاسخ دهند و طبیعتاً نتیجه بهتری هم بگیرند. این مسأله نشان از آن دارد که نه تنها انگشت دست بلکه دیگر ابزارهای کمک آموزشی که بتوانند در حل ریاضی به کمک بچه ها بیایند موجب درک عمیق تر آنها از درسی می شوند که به سختی معروف است.
به همین دلیل، آن دسته از بچه هایی که به صورت خودکار موقع ریاضی خواندن از انگشت خود برای یادگیری استفاده می کنند به هنگام مواجهه با سؤالات ریاضی عملکرد بهتری نسبت به سایرین از خودشان نشان می دهند. این موضوع محققان را بر آن داشته است به فکر تولید ابزارهایی باشند که بتوان در حل مسائل پیجیده ریاضی از آنها کمک کرد؛ ابزارهایی که به دانش آموزان در تمامی مقاطع تحصیلی کمک کنند تا به ریاضی را هم چون غولی شکست ناپذیر نگاه نکنند.
بنابراین، اگر معلم هستید یا کودک دبستانی در خانه دارید که موقع ریاضی خواندن دائماً در حال شمارش با انگشتانش است به هیچ وجه عصبی یا ناراحت نشوید. به خاطر داشته باشید، این شیوه خودکاری که او برای آموزش انتخاب کرده است به درک بهتر و عمیق تر از این درس کمک می کند.
منبع:شفقنا
شاید این موضوعات هم مورد پسند شما باشد ⇓