نقش بازی های وانمودی در توسعه مهارت های کودکان

همه ما در طول زندگی خود گهگاهی خیال پردازی می کنیم. این خیال پردازی ها آرزوها و مسائل ناتمام و مهم زندگی ما را شامل می شوند.کودکان نیز علاقه زیادی به این کار دارند و از آن لذت می برند. استفاده از یک تکه چوب به جای اسب و یا نشستن در جعبه ای خالی به جای ماشین و همچنین خاله بازی و تمرین نقش های بزرگسالان از آن جمله هستند. حال اگر این خیال پردازی ها برای کودکان به صورت آگاهانه تر به کار گرفته شوند، می توانند منابع غنی فکری برای بازی ها و فعالیت های وانمود سازی کودکان باشند و زمینه مناسبی را برای رشد خلاقیت در آن ها فراهم کند.

بازی های وانمودی علاوه بر اینکه کودکان را سرگرم می کند، آنها را برای بسیاری از مهارت های ضروری مدرسه و زندگی آینده آماده می کند. از طریق این گونه بازی ها قدرت تخیل کودک پرورش یافته و همچنین اعتماد به نفس و خودباوری کودک نیز افزایش می یابد، چرا که در این بازی ها کودک می تواند  جای هر شخص دیگری باشد و یا هر کاری را انجام دهد.

در این جا به طور خلاصه به فوائد بازی های تخیلی و وانمودسازی اشاره می کنیم:

خلق و خوی بهتر

تحقیقات نشان داده کودکانی که در بازی های وانمودسازی گوناگون مشارکت می کنند خندان ترند و علائم شادی و خوشبختی و رضایت را بیشتر بروز می دهند. تنوع نقش ها و خلاقیت به کار گرفته شده در این بازی ها موجب می شود کودک لحظات مفرح و شادی را سپری کند و از آن لذت ببرد.

خودآگاهی و خودپروری

وقتی کودکی تلاش می کند با قاشق و بشقاب خالی غذای خیالی را به عروسکش بدهد در واقع مهارت های خودپروری را افزایش می دهد. این کودک با سرعت بیشتری استفاده از قاشق و چنگال را یاد می گیرد و بهتر می تواند بر امور روزمره خود کنترل داشته باشد. این احساس تسلط بر حرکات و بدن با تمرین در بازی های وانمودی حاصل می شود.

مهارت تصور

تصور یکی از منابع با ارزش انسان محسوب می شود، ما از طریق آن می توانیم بو، تصویر، مزه یا صداهایی را که وجود ندارند، ایجاد کنیم. به این ترتیب به یادگیری و رشد عقلی کمک می شود. هر چه کودکان کارهای خیالی بیشتری انجام دهند مهارت های تصوری شان بیشتر کشف می شود.

مهارت های کلامی

به نظر می رسد، تفکر کودکان خیلی مشابه بزرگسالان نیست. کودکان پیش دبستانی تفکر خود را در قالب واژه ها، عبارت ها، حرکات و صوت آشکارا بیان می کنند. بنابراین، در وانمود سازی، کودکان هر چه را تجربه می کنند به زبان می آورند. وقتی کودک تلاش می کند، نقش شخصیت های گوناگون را بازی کند، لغات، عبارات و اصوات متفاوتی را به کار می گیرد. با این کار و با شنیدن جمله های خودش و هم بازی هایش لغت شناسی را تمرین می کند و گنجینه لغاتش افزایش می یابد.

انعطاف پذیری در موقعیت های جدید

بیشتر کودکان در مواجهه با موقعیت های جدید، رفتاری انعطاف ناپذیر دارند و قادر به پیش بینی، درک اتفاقات و پیامد های محیط جدید نیستند. بازی های وانمودی تا حدود زیادی آن ها را با این موقعیت ها آشنا می کند و باعث افزایش انعطاف پذیری آن ها می شود. مثلاً مدرسه بازی، می تواند راه حل مناسبی برای شبیه سازی محیط مدرسه باشد و کودک را برای ورود به محیط جدید مدرسه آماده کند. (در همین زمینه می توانید مقاله 6 راه برای آماده کردن کودکان برای روز اول مدرسه را نیز مطالعه نمایید) انتظار در مطب پزشک و یا فرودگاه هم می تواند برای کودک سخت باشد. اگر در چنین موقعیت هایی کودک مشغول به بازی های تخیلی و نمادین بشود تا حدود زیادی محیط برایش قابل تحمل می شود.

خلاقیت

در بازی های وانمودی کودک با جزئیات موجود در محیط شان از جمله تصاویر، صداها، بو ها، شیوه لمس اشیا و اکتشاف آن ها آشنا شده و با آن ها سازش می یابد. این اکتشافات جدید، توانایی های او را افزایش داده و سبب می شود در موقعیت های جدید دست به خلاقیت بزند و روش های جدیدی را با توجه به تجارب غنی گذشته، ابداع کند.

سرانجام این که:

 اگر دنیای کودک سرشار از تخیل باشد، پایه های زندگی اش غنی تر خواهد شد و مهارت های ضروری برای مواجهه با جامعه ای پیچیده در او شکل می گیرد. فعالیت های وانمودسازی که در اوان کودکی شروع می شوند، در زندگی بزرگسالی هم ادامه می یابند و برای کامل شدن و بروز استعدادها، ضروری اند.

منبع: سایت شهروند فردا