?مطالعات نشان می دهد، استفاده از اسباب بازی های الکترونیکی برای نوزادان، که چراغ، کلمات و ترانه تولید می کنند در مقایسه با اسباب بازی های سنتی مانند پازل چوبی و خونه سازی و کتاب، موجب کاهش کمیت و کیفیت زبان در نوزادان می شود.
?واقعیت این است که در بسیاری از خانواده های دارای نوزاد، فرصت برای بازی مستقیم والدین و کودک به دلیل عوامل مالی، کاری و دیگر فاکتورهای خانوادگی محدود است و بدین جهت بهینه سازی کیفیت بازی والدین و کودک مهم است.
?آزمایشی با شرکت 26 جفت مادر و نوزاد با سنین 10 تا 16 ماه انجام شد.
?در این مطالعه محققان نمی توانستند به طور مستقیم زمان بازی پدر و مادر را مشاهده کنند، زیرا بازی والدین با کودک، در خانه های شرکت کنندگان انجام می شد.
?به همین از دستگاه ضبط صدا، برای ضبط صدای بازی استفاده کردند.
?شرکت کنندگان سه مجموعه اسباب بازی ها در اختیار داشتند: 1.اسباب بازی های الکترونیکی (یک لپ تاپ بچه و تلفن همراه کودک)، 2.اسباب بازی های سنتی (پازل چوبی و بلوک های لاستیکی) و 3.پنج کتاب با تصاویر حیوانات مزرعه، شکل و یا تم های رنگی.
?در مقایسه با بازی با اسباب بازی های سنتی یا کتاب ، زمانی که کودک با اسباب بازی های الکترونیکی بازی می کرد، واژه های بالغی کمتری استفاده می شد، نوبت های مکالمه کمتری با واژگان تازه شنیده شده، می آمد و والدین واکنش های کمتری نشان میدادند و همین طور کلمات خاص کمتری تولید می شد.
?ضمن آنکه طبق نتایج، کودکان در هنگام بازی کردن با اسباب بازی های الکترونیکی کمتر از هنگام استفاده از کتاب ها، آواز خواندند.
?این نتایج پایه ای برای تخفیف خرید اسباب بازی های الکترونیکی است که به عنوان ابزار آموزشی ترویج یافته و اغلب بسیار گران هستند.
?و به خانواده ها نشان می دهد که اگر تاکیدشان بر فعالیت هایی است که یک تعامل ارتباطی غنی از والدین و نوزادان را ایجاد کند، اسباب بازی های سنتی و خواندن کتاب بسیار مناسب هستند.
?و فعالیتها و اثرات تسهیل کننده زبان هنگام استفاده از اسباب بازی های الکترونیکی در مقایسه با اسباب بازی های سنتی و خصوصا کتاب ها، باید نادیده گرفته شود.
تهیه و ترجمه : فاطمه حسنلو – کانال کلینیک توان بخشی شناختی دانشگاه شهید بهشتی
شاید این موضوعات هم مورد پسند شما باشد ⇓