بینایی عبارت است از توانایی دیدن به منظور پردازش اطلاعات و عملکرد و بینایی است.البته اگر درست کنترل و مدیریت شود.
بینایی فرایندی است که به موجب آن ، انسان فضا را به عنوان یک کل مشاهده و درک می کند .
مسئله بسیار مهم در مدل بینایی ، نقش حیاتی حرکت است.
از حرکت به عنوان کلید یادگیری ، تفکر و بینایی نام برده می‌شود. اسکفینگتان می‌گوید: تفکر به یک الگوی حرکتی است، بینایی هم یک الگوی حرکت است.
بنابراین هر گونه اختلال در مهارتهای بینایی حرکتی ، مشکلاتی از قبیل اختلال در حرکت های ظریف، نوشتن و الگوبرداری را به دنبال خواهد داشت.
ساده ترین مثالی که می توان از فعالیت نیازمند به هماهنگی چشم و دست که زیر مجموعه ای از مهارت های بینایی حرکتی است زد ، گرفتن توپ است.
کودک باید یک سری از قضاوت های بینایی از جمله ؛ کنترل سرعت و جهت یابی روی توپ انجام دهد، سپس این قضاوت‌ها را به پاسخ حرکتی مناسب بر روی دست و بدنش تبدیل کند.
چنانچه از یکپارچگی بینایی حرکتی صحیحی برخوردار باشد ، قادر خواهد بود که توپ را بگیرد
مثالی دیگر و انتزاعی تر از مهارت بینایی – درکی ، عمل نوشتن است که به سطوح بالاتر مغزی مربوط می‌شود.
هنگامی که کودک شروع به نوشتن می کند هیچ محرک خارجی دست او را راهنمایی نمی‌کند ، بلکه باید چشم خود را به عنوان راهنمای دست خود در الگو و جهت مورد نظر به کار ببرد .
سپس از نوشته شدن مطلب مورد نظر، کودک باید مهارتهای تجزیه و تحلیل بینایی خود را برای قضاوت بر این که آیا شکل و اندازه ها مناسب است، به کار ببرد.
همچنین او باید مهارتهای حرکت های ظریف خود را به منظور استفاده صحیح از قلم به کار گیرد. اگر کودک بتواند مهارت های تجزیه و تحلیل بینایی و حرکت های ظریف خود را در درست با هم تلفیق کند، خواهد توانست آن حرف یا کلمه را دقیقاً ثبت کند .
بنابراین مهارتهای بینایی – حرکتی جهت یادگیری گرفتن قلم در دست، نوشتن و کار با صفحه کلید را یانه و همچنین گرفتن و پرتاب توپ ضروری هستند.
