یکی از مهارت های مهم در کودکان که عمدتا” باید آموزش داده بشه مهارتِ تعریف کردنِ داستان هست. اولین قدم انتخاب یک کتاب داستان خوبه,کتابی که داستان روان و جذابی داشته باشه,شخصیت پردازی خوبی داشته باشه,تصاویر کتاب گویا باشه و ترجیحا مشابه عینی و بیرونی داشته باشه( برای آموزش مهارت داستان گویی برای شروع از داستانهای تخیلی مثل موجودات فضایی و .. استفاده نکنیم)
داستان های کلاسیک مثل بزبزقندی,کدو قلقله زن,شنل قرمزی ,سفید برفی و … گزینه های خوبی هستند.
ابتدا کتاب رو ورق بزنید و شخصیت های داستان رو به کودک معرفی کنید تا چهارچوب ذهنی کودک شکل بگیره ,ترجیحا برای شخصیت های داستان اسم و صفت بزارید (مثلا گربهه یا پسره یا خانمه نباشه) مثلا گربه ی پشمالو خرگوش نازنازی,و اسامی واقعی مثل علی ,مریم…. این باعث میشه شخصیت های داستان جون بگیرند و واقعی تر بشن در ذهن کودک.
اول از روی تصاویر شروع کنید به تعریف کردن,گویاترین و کوتاه ترین جملات رو برای هر تصویر انتخاب کنید,وقتی چندبار تمرین کردید و کودک حداقل 60درصد جملات رو تونست بازگو کنه بتدریج سطح پیچیدگی جمله رو افزایش بدید, راهکارهایی برای ترغیب کودک به مشارکت در داستان گویی; _اِ اینجا رو یادم رفت تویادته؟میشه به من کمک کنی بقیشو تعریف کنم!
_ پرسیدن سوال و جواب کوتاه با اشاره به تصویر *اینجا جنگله؟بله *اینجا کجاست؟جنگل *اینجا دریاست؟نه!
_عروسکهاشو روبروش بچینید ,مثلا اینجا کلاسه تو معلم شو برا عروسکات داستان رو تعریف کنیم _در حین تعریف داستان صداتون رو ضبط کنید باهم گوش کنید, خب حالا نوبت توئه ,تعریف کن ,ضبط کردن صدا و بعد گوش دادن به اون برای بچه ها معمولا جذابه
_استفاده از عروسکهای انگشتی
خیلی از داستانها کارتونش هم در بازار موجوده بعد از چندبار تعریف کردن از روی کتاب حالا کارتونش رو براش بزارید ببینه(اول کتاب بعد کارتون) از چندباری که داستان رو تعریف میکنید حتما یک بار هم از روی نوشته های کتاب (با لحاظ تغییراتی که در اسم ها ایجاد کردید)بخونید. خواندن از روی متن سواد ادبی کودک شما رو بالا میبره اما وقتی که به درکِ حداقلی از داستان رسیده باشه. برای خواندن از روی متن کتابهای داستان که به نثر هستند بهترن تا کتاب داستانِ شعر.چون در کتابهای داستانی که بصورت شعر هستند بخاطر وزن و آهنگ, گاهی ساختار جملات تغییر کردند .
✴️شاید قصه تعریف کردن بنظر خیلی ساده بیاد اما امروزه به دلایلی مثل تک فرزندی,ارتباطات محدودتر خانواده ها,کمتر وقت داشتن و کمتر وقت گذاشتن والدین برای قصه تعریف کردن,گرایش بچه ها به بازیهای دیجیتال,این مهارت گاهی تبدیل به یک چالش میشه.
برای بچه های دارای تأخیر رشدی و کلامی, بچه های طیف اتیسم, کودکان دارای لکنت,کودکان دارای نقص توجه ,اختلال یادگیری,بیش فعالی, کودکان کم شنوا و …..این یک مهارت مهمه که باید به شکل تخصصی آموزش داده بشه.
