یکپارچگی حسی به معنی دریافت و پردازش اطلاعات از هفت حس(حرکت ،لمس،فشار،بینایی،شنوایی،چشایی،و بویایی) می باشد.اطلاعات حسی با دقت وبه طور کافی پردازش نمی شود.این به نوبه خود بر کارایی عملکرد مغز تاثیر می گذارد چرا که عملکرد مناسب مغز به یکپارچگی خوب حواس بستگی دارد.بنابراین با ، هماهنگ کردن چشم و دست و کنترل حرکتی و ادراک بصری و فضایی و مسائل تعادلی لمسی و توانایی بصری-حرکتی، و توانایی جهت گیری می توان گروهی از ناتوانیهای نوشتن خواندن،هجی کردن،واختلالات ریاضی را درمان کرد. هماهنگی حرکتی ظریف ، مستقیماً مربوط می شود به رشد و تکامل ماهیچه های ریز دست که در انجام تکالیفی نظیر نوشتن ، نخ کردن ، سوار کردن مهره ها و پیچها و قیچی کردن ، به کار برده می شود انجام موفقیت آمیز همه ی این تکالیف موجب موفقیت در تحصیل و درمان اختلالات یادگیری می شود. به نظر می رسد هر چه کودکان در زمینه در یافت و پرداخت محرکهای ورودی ، کار آمد تر شوند در فهم و درک محیط و در نتیجه دربیان و توصیف خود توانا تر خواهند بود. این رو هم اضافه کنم که کودکان روستایی به علت غنای محیطی در یکپارچگی حسی عملکرد بالایی دارند به همین دلیل است که ما عقیده داریم این کودکان در کنش های اجرایی و شناختی مغز از کودکان شهری بسیار توانمند تر هستند فقط باید فضا و امکانات برایشان در جهت بهره گیری بهینه از این توانمندی و قابلیت ها فراهم گردد.
برخی از علایم کودکانی که دچار اختلال در یکپارچگی حسی هستند :
– حساسیت بیش از حد به لمس یا اجتناب از لمس دارند (Sensory Avoid) – از پوشیدن لباسهای خاص اجتناب می‌کنند – ترجیح می‌دهند از آب گرم حمام استفاده کنند – تحمل درد در آنها بالاست – از بازیهای فعال خودداری می‌کنند – به آسانی دچار حواس پرتی و سرگیجه می‌شوند – بطور افراطی حساسیت شدید به صداها دارند یا به صداهای بلند واکنشی نشان نمی‌دهند – بطور غیرطبیعی فعالیت حرکتی زیاد یا کم داشته و زود خسته می‌شوند – به سختی بافتهای متنوع غذایی را تحمل می‌کنند و غذاهای تند را دوست دارند.
