با توجه به تعریف، زمانی که یادگیرنده با موقعیتی روبرو می شود که نمی تواند با استفاده از اطلاعات و مهارتهایی که در آن لحظه در اختیار دارد به آن موقعیت سریعا پاسخ درست بدهد، یا وقتی که هدفی دارد و هنوز راه رسیدن به آن را نیافته است، می گوییم وی با یک مسئله روبه رو است.
با توجه به تعریف مسئله، می توان حل مسئله را به صورت تشخیص و کاربرد دانش و مهارتهایی که منجر به پاسخ درست یادگیرنده به موقعیت با رسیدن او به هدف مورد نظرش می شود تعریف کرد. بخوانید : آموزش مهارت حل مساله
بنابر این، عنصر اساسی حل مسئله کار کاربست دانش و مهارتهای قبلا آموخته شده در موقعیتهای تازه است.
اسلاوین (۲۰۰۶) نیز بر این نکته تأکید کرده و حل مسئله را کاریست دانش و مهارتها برای رسیدن به هدفهای معین“ (ص ۲۶۲) تعریف کرده است.
در نظریه گانیه (۱۹۸۵) حل مسئله یادگیری قاعده سطح بالاتر نام گرفته است.
طبق این نظریه، یادگیرنده از ترکیب قاعده های ساده قاعده های سطح بالاتری درست می کند که این خود منجر به حل مسئله می شود.
بنابر این، در حل مسئله، یادگیریهای قبلی فرد، به ویژه قواعد یا اصولی که او قبلا آموخته است، باید به طریقی تازه با هم ترکیب شوند.
تعریف و ویژگیهای مسئله و حل مسئله – سایت پاکدلها – منبع: روان شناسی پرورشی – علی اکبر سیف
