مشکلات ناشی از ناتوانی های یادگیری تا زمانی که فرد مدرسه را ترک کند همچنان ادامه می یابد. این مشکلات در موارد بسیاری در سرتاسر عمر نیز ادامه می یابد. به تلاش هایی که برای بالا بردن آگاهی عامه مردم نسبت به ناتوانی های یادگیری از طرد برنامه های تلویزیونی و مقاله های مختلف صورت گرفته است، بسیاری از جوانان من شده اند که مشکلات آنها ناتوانی در یادگیری بوده است (انجمن ناتوانی های یادگیری امریکا، ۱۹۹۵؛ اسمیت، ۱۹۹۱؛ آدلمان و فوگل، ۱۹۹۱؛ مینسکوف، هاوکس، استایدل و هافمان، ۱۹۸۹؛ جی. اسمیت ۱۹۸۸) جانسون و بلالاک، ۱۹۸۷).
بزرگسال دچار ناتوانی های یادگیری چگونه زندگی می کند؟ این بزرگسالان گاهی در پیدا کردن مقام و شغل مناسب و رضایت بخش با مشکلات بزرگی مواجه می شوند. آنان برای پیدا کردن و حفظ شغل، رضایت از زندگی اجتماعی و حتی اداره کارهای روزانه به طور انفرادی با مشکل مواجه می شوند. بسیاری از بزرگسالان دچار ناتوانی های یادگیری از راهبردهای عجیبی برای اجتناب از مشکلات خود، مخفی کردن یا حل و فصل آن استفاده می کنند.
نظرسنجی هایی از بزرگسالان دچار ناتوانی های یادگیری نشان می دهد که نیازهای اصلی آنها در قلمروهای زیر است: ارتباطها و مهارت های اجتماعی، مشاوره شغلی، پرورش عزت نفس و اعتماد به نفس، غلبه بر وابستگی، مهارت های بقا، آموزش حرفه ای، اکتساب و حفظ شغل، خواندن، نوشتن، تنظیم هزینه های شخصی و مهارت های سازماندهی. وقتی این بزرگسالان شغل خود را از دست می دهند، نمی دانند چه اشتباهی از آنها سرزده است (جی. اسمیت، ۱۹۸۸).
این بزرگسالان معمولا خود شناس و خودمرجع اند. برای موفقیت باید آنها را به معنی واقعی کلمه هر تشخیص و هم در فرایند درمان درگیر کرد. به احتمال زیاد آنها وقتی بدانند زندگی نیاز به مهارت های خاصی دارد، انگیزه زیادی برای یادگیری پیدا خواهند کرد. آنان می خواهند بدانند نتایج آزمون ها چیست و برنامه درمانی چه هدف و مقصودی را دنبال می کند. این افراد برنامه های درمانی را می پذیرند به شرطی که قادرشان سازد موفق شوند.
از آنجا که بزرگسالان در مدارس حضور نمی یابند معمولا باید در جستجوی سایر مؤسسه ها برای دریافت خدمات برآیند. بیشتر درمانگاه ها فاقد تجهیزات لازم برای کمک به بزرگسالان دچار ناتوانی های یادگیری هستند. بنابراین متخصصان ناتوانی های یادگیری باید میدان ارائه خدمات خویش را برای این بزرگسالان که در موردشان غفلت شده است توسعه بخشند. انجمن ناتوانی های یادگیری کمیته ای به حل و فصل این مسئله اختصاص داده است.
مهارت های ضروری زندگی هر بحثی درباره نیازهای بزرگسالان الزاما به مهارت های زندگی – مهارت های ممکن است جزو برنامه تحصیلی نباشد اما برای ادامه زندگی در این جهان ضروری است – بر می گردد. بزرگسالان دچار ناتوانی های یادگیری به مهارت های اجتماعی و میان فردی، مهارتهای آراستگی، مهارت های سازماندهی و مهارت هایی فنی نیاز دارند (جی. اسمیت، ۱۹۹۸). مهارت های اجتماعی شاید ضروری ترین عامل سازگاری بزرگسال با دنیای اطراف او باشد. موفقیت مستلزم خصوصیاتی نظیر چالاکی، پاکیزگی، سازماندهی، ارتباط میان فردی کارامد، سر و وضع مناسب و حساس بودن نسبت به نگرش های دیگران است.
بی کفایتی اجتماعی مانع انتقال موفقیت آمیز بسیاری از بزرگسالان دچار ناتوانی های یادگیری به دنیای بزرگسالی می شود و ممکن است آموزش های خصوصی ویژه ای را برای فراگیری مهارت های اجتماعی ایجاب کند. مباحث مربوط به رفتار
اجتماعی مناسب، سرمشق گیری و بازی کردن نقش از فنون مفیدی است که می تواند به رشد مهارت های اجتماعی این بزرگسالان کمک کند.
