حرکت دادن انگشت زیر خطوط متن و زیر لب خواندن از رفتارهای طبیعی در مراحل اولیه بدن است. حتی خوانندگان بزرگسال ماهر هم وقتی به متن دشواری بر می خورند دوباره به این عادت خود بر می گردند، زیرا این کار به درک مطالب دشوار کمک می کند.
برخی از دانش آموزان ممکن است برای فهم آنچه می خوانند نیاز به این نوع کمک ها داشته باشند
به هر حال، حرکت دادن دست زیر خطوط متن و زیر لب خواندن که خود از موانع روان خوانی هستند، باید زمانی که دیگر به آنها نیازی نیست مهار شوند. در غیر این صورت هر دوی این عادت ها منتهی به کلمه به کلمه خواندن و آواهای زائد (مثل ا.. آ.. م) و گفتار نا ملفوظ می شود. این دو عادت مانع خواندن سریع و در نتیجه باعث کاهش درک می شوند.
در چنین مواردی می توان از رویکردهای ترمیمی زیر سود جست :
۱. مطالب انتخابی نباید خیلی دشوار باشد زیرا دانش آموز را تحت فشار قرار می دهد و او را وادار به استفاده از این عادات می کند.
۲. حرکت زیاد دست زیر خطوط متن ممکن است علامت مشکلات دیداری باشد. در چنین مواردی شاید بهتر باشد دانش آموز به چشم پزشک مراجعه کند.
٣. دانش آموزان باید نسبت به عادت هایشان آگاهی پیدا کنند و بفهمند که این عادت چگونه مانع پیشرفت خواندن می شود.
۴. برای حذف حرکات دست در نخستین مرحله می توان از چوب خط سود جست و آن را جایگزین انگشت کرد و بعد چوب خط را نیز حذف نمود. اگر چوب خط در بالای سطر قرار داده شود خواننده می تواند با سرعتی که برایش امکان دارد بخواند و چوب خط مانع سرعت و دید او نمی شود.
۵. گاه شاید لازم باشد به دانش آموزان یاد آوری کنیم که دارند لب هایشان را حرکت می دهند ، البته با افزایش سرعت خواندن جنبش لبها نیز حذف می شود.
