1 – آگاهی از زبان چاپی (نوشتاری): کودکان نیاز به ایجاد یک احساس پایه، نسبت به مطالب چاپی و چگونگی کار کردن با آنها دارند. آنها باید چگونگی سر و کار داشتن با یک کتاب و روش ورق زدن را یاد بگیرند. باید بیاموزند زمانی که داستانی برای آنها خوانده می شود این کلمات هستند که داستان را تعریف می کنند نه تصاویر.
به کودکان باید آموزش داده شود که تمامی ما هدفها و مقاصد با ارزش دارند.
۲- یادگیری الفبا: برای یادگیری خواندن، آگاهی (شناخت) کافی و بهنگام از حروف بسیار اهمیت دارد. کودکان باید اسم حروف را یاد بگیرند، حروف را بازشناسی و ترتیب حروف را بیان کنند.
٣- فهم ارتباط حروف و کلمات : به کودکان باید یاد داده شود که کلمه ها از یک رشته حروفی که باید از راست به چپ خوانده شوند تشکیل شده اند.
۴- در نظر داشتن این مساله که زبان از کلمه ها، بخش ها و صداها ساخته شده است: اصل مهم برای یادگیری خواندن این است که کودکان قادر به این تفکر باشند که کلمه ها توالی واج ها (صداها) هستند.
آنها باید از اجزاء ساختاری زبان گفتاری آگاه شوند و نیاز به فهم این نکته دارند که جملات رشته ای از کلمات جدا و منفرد از هم هستند.
۵- شناسایی آسان و درست کلمه های نوشتاری: توانایی افراد برای خواندن ماهرانه و همراه با درک به بازشناسی آسان و صحیح بیشتر کلمههای موجود در متن بستگی دارد. پس از اینکه چارچوب منابعی برای کلمه جدید یا هجی کردن آن با تلفظ کردن و ترکیب متناسب کلمه فراهم شد برای شناسایی آسان و دقیق آن کلمه باید تمرین شود.
۶- شناختن الگوهای هجی کردن : همان طور که کودکان قادر به دیدن کلمه ها به هنگام خواندن و هجی کردن آنها می شوند این مسئله که آنها به شباهتهای هجی کردن توجه کنند اهمیت می یابد در واقع آگاهی از الگوهای هجی کردن بخصوص در هنگام گفتن کلمه هایی که پیشرفت در خواندن و نوشتن را تسریع می کند.
