تدریس ” آ ” اول و غیر اول-“ب” آخر و غیر آخر

دسته بندی:
- مطالب علمی و آموزشی معتبر
تاریخ انتشار: ۱۴/۰۸/۱۳۹۵

یکی بود یکی نبود تو یه بیابون بی آب و علف به دور ازهر آیادی و روستا و شهری یک نفر بود که گم شده بود او قد بلندی داشت و یک کلاه روی سرش بود او کلاهشو خیلی دوست داشت و بیشتر وقتا رو سرش بود و وقتی هوا گرم می شد اون را از سرش بر میداشت .
یک روز که خیلی از تنهایی دلش گرفته بود از صبح زود شروع کرد تو بیایون به دنبال دوست. اما هرچه می گشت فایده ای نداشت و کم کم هم داشت آب و غذایش تموم می شد و تو اون بیابون هم نه آبی بود و نه غذایی.
بچه ها اگر گفتید او کی بود و قیافه اش چه شکلی بود؟
بعد از حدس هایی که بچه می زنند شکل “آ” را روی تابلو می کشیم و میگیم اون این شکلی بود و اسمش آ. اون چون کلاهشو دوست می داشت همیشه این شعررا با خودش میخوند که:
آ هستم و کلاه دارم کلامو رو سر میذارم
وقتی هوا گرم میشه کلامو زود برمیدارم
آ” تو بیابون تنها بود و آذوقه اش در حال اتمام و دلش هم سخت گرفته بود این بود که تصمیم گرفت بره دنبال یه دوست. راه افتاد تو بیابون و شروع کرد به صدا زدن که:
“آی کسی این طرفهانیست تا با من دوست بشه؟”
به هر طرف میرفت و این حرف را تکرار می کرد ولی دریغ از یک صدا.
یه مدت طول کشید و اون در حال تکرار کارش و داشت کم کم ناامید می شد که صدایی ضعیف به گوشش رسید فکر کرد خیالاتی شده باز حرفش را تکرار کرد و صدای ضعیف را دوباره شنید جهت صدا را به سختی تشخیص داد و رفت اون سمت و این دفعه بلندتر صدا زد.
بالاخره منبع صدا را پیدا کرد ته یک چاله بزرگ صدا میومد اومد بالای گودی و گفت: کی هستی/ اینجا چه می کنی؟
پاسخ شنید:سلام اول کمک کن بیام بالا بعد ……..
“آ ” کمک کرد و اون را بالا اورد اگر گفتید : اون کی بود؟
بعد از حدس بچه ها- بچه ها اون ب بودو “ب ” را روی تابلو می نویسم و ادامه میدم
ب میرفت خونه خاله که افتاد توی چاله
اینجا بود که “آ” و “ب ” با هم دوست شدند و آب درست شد و با درست شدن آب اون بیایون تبدیل شد به یک منطقه سرسبز و خوش آب و هوا .
چون هرجا آب باشه آبادی هم هست
ب کوچولو
ب کوچولو نقطه اش را دوست نداشت. راه که می رفت، گیر می کرد به نقطه اش و می افتاد زمین.
یک روز رفت پیش قیچی و گفت :« چین و چین و چین … نقطه را بچین!»
قیچی، نقطه را چید.
ب، بی نقطه شد. راحت و خوشحال دوید و رفت به مدرسه. نشست روی تخته سیاه و گفت:«سلام!»
تخته سیاه گفت:« تو دیگه کی هستی؟ تو هیچی نیستی!»
ب بی نقطه، ناراحت شد. رفت و نشست روی دفتر مشق.
دفتر گفت: « تو دیگه کی هستی؟ تو هیچی نیستی!»
ب بی نقطه، خیلی ناراحت شد . داد زد :« من ب هستم!»
پاک کن گفت:« نه، تو اشتباهی هستی!» و خواست که پاکش کند.
ب بی نقطه، ترسید. داد زد:« کمک، کمک!…»
مداد سیاه امد به کمکش . زود یک نقطه برایش گذاشت . ب شد مثل اولش .
از خوش حالی داد زد:« حالا دیدید؟… من ب هستم!… من ب هستم!»
پاک کن نگاهش کرد و گفت:« ببخشید… مثل این که من اشتباهی آمدم!» و راهش را کج کرد و رفت.واین شد که ب از اون روز به بعد خیلی مواظب نقطه اش بود.
تولد(بـ) غیرآخر – (ب) آخر