1. انجام بازی‌های ریاضی: بازی‌های ریاضی که مفاهیم و تمرین‌ها را مرور می‌کنند، مفید هستند. زیرا در هنگام انجام بازی‌ها، کودکان همه چیز را لمس می‌کنند. ریاضیات لمسی یک روش خوب برای تدریس مفاهیم پایه (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم) به کودکان است. روش لمسی، حتی برای کودکانی بدون ناتوانی ریاضی نیز، سودمندتر از سایر روش‌ها است.
2. استفاده از روش‌های دیداری: به دانش آموزان کمک کنید تا مسائل ریاضی را مجسم کنند. این روش‌ها شامل چیزهای ساده‌ای مانند کشیدن یک شکل یا نمودار می‌شود. کودکان را وادار کنید تا به تصاویر، نمودارها یا شکل‌های ارائه شده در کتاب توجه کنند. پیش از این که شروع به حل مسئله کنید، شکل‌ها را با صرف وقت برای دانش آموزان توضیح دهید.
3. کودک دارای اختلال یادگیری ریاضی را تشویق کنید که مسئله را با صدای بلند بخواند.
4. مثال‌هایی از مسائلی که پیش‌تر حل شده‌اند به کودک بدهید و از او بخواهید که در مورد مثال‌هایی از زندگی واقعی فکر کند.
5. برای این که کودک بتواند اعداد را به طور مرتب و درست روی خطوط نگه دارد، بهتر است که از کاغذ گراف استفاده کند.
نوع آموزش تاثیر بسیار زیادی را در یادگیری دانش آموز دارد. برخی دانش آموزان عادت دارند تا پس از درس دادن توسط معلم در خانه درس را مرور کنند و آنرا یاد بگیرند؛ اما تعداد بسیاری از دانش آموزان می بایست ابتدا درس را سر کلاس یاد بگیرند و یک نفر می بایست درس را برای آنها تفهیم کند؛ نحوه آموزش تاثیر بسیار زیادی در یادگیری افراد دارد.
برای آموزش مفاهیم ریاضی به کودکان باید مراقب رشد زیرساخت ها و سازمان های کیفی ذهن (ساختارهای رشد شناختی) آنان بود. به سخن دیگر، کودک باید پایه های اساسی لازم و پیش نیاز برای درک مفاهیم ریاضی را کسب کرده باشد تا بتواند به استدلال بپردازد، در غیر این صورت، یاد گیری کودک از مفاهیم به صورت “طوطی وار” یا “از بر کردن” انجام می شود. برای مثال، در آموزش جمع و تفریق، کودک باید به تساوی جزء به جزء یا ادراک تک رابطه ای (تناظر یک به یک)، مفهوم عدد و نیز نگهداری ذهنی عدد رسیده باشد.
دقت شود در آموزش ریاضی، کودکان بیش از آنکه “مصرف کننده” یا “از برکننده” ساخته های فکری بزرگترها باشند، فرصت درک و کشف رابطه های ریاضی را داشته باشند. برای مثال، معمولاً کودکان می توانند به آموزش معلم در ریاضیات گوش دهند و آنچه او تدریس کرده را بیان کنند، اما این امر نشان دهنده یاد گیری واقعی آنان از مفاهیم بیان شده نسیت. معلم باید از کودکان بخواهد که چگونگی استدلال خود را برای حل مسائل با صدای بلند بیان کنند تا از درستی تفکر آنان و وجود پایه های ذهنی لازم اطمینان حاصل کند.
یکی از مهم ترین عوامل در یادگیری دانش آموزان معلمان هستند. معلم در ایجاد فضای مناسب برای یادگیری نقش بسزایی دارد. روش فعال در آموزش یکی از موثر ترین متد های آموزشی است که خود دانش آموز در آن نقش ایفا کننده دارد؛ این روش باعث می شود تا دانش آموز در بطن موضوع قرار گیرد.
معلمان باید با فعالیتهای مناسب بتوانند بین آنچه معلم تدریس می کند، آنچه در کتاب آمده است و آنچه خود عملاً انجام می دهند و دریافت می نمایند، ارتباطی منطقی و اصولی است.
