سیستم حس عمقی در عضلات و مفاصل ما قرار دارد. این حس باعث می‌شود که فرد از بدن خود آگاهی پیدا کرده و نیرو و فشار وارده را تشخیص و کنترل میکند. همچنین سیستم حس عمقی نقش مهمی در کنترل و نظارت بر پردازش حسی دارد زیرا داده‌های ورودی حس عمقی می‌تواند در کنترل پاسخ‌ها به محرک‌های حسی کمک کند. همه ما گیرنده‌های حسی در عضلات خود داریم که بدون نگاه کردن به اجزای بدن خود به ما می‌گویند که آنها در کجا قرار دارند. به عنوان مثال، زمانی که دست خود را بالا می‌برید، بدون این که به آینه نگاه کنید و در مورد آن تردید داشته باشید می‌دانید که در این حالت بازویتان بالای سرتان قرار دارد. کودکانی که حس عمقی آنها ضعیف است ممکن است زمانی که دست‌هایشان را جلوی بدنشان صاف و کشیده است فکر کنند که دست‌هایشان بالای سرشان است. ✅کودکانی که از لحاظ حس عمقی و یا سیستم تعادل بدن مشکل دارند به طریق مختلفی با مهارت‌های حرکتی خود گلاویز هستند. کودکانی که داده‌های ورودی از سیستم حس عمقی در آنها کمتر است مجبورند که بیشتر تلاش کنند تا بدن خود را به روشی هماهنگ و راحت حرکت دهند. این دسته از کودکان بیشتر تمایل دارند به سایر سیستم‌های بدن مانند سیستم بینایی خود تکیه کنند تا از محل قرارگیری اجزای بدن خود مطلع شوند. همچنین گاهی ممکن است که این کودکان برخی از علائم زیر را داشته باشند:
محکم یا شل گرفتن مداد به هنگام نوشتن
به سختی راه رفتن و یا به سختی هل دادن اشیاء
انجام بازی‌های “خشن”
تحرک زیاد به هنگام نشستن و انجام کارهای نوشتاری
دائما در حال دویدن، بالا و پایین پریدن و برخورد با اشیاء هستند.
آستانه درد در آنها کاهش می‌یابد بطوری که به هنگام افتادن هیچ‌گونه حس دردی به آنها دست نمی‌دهد!
غالبا مشغول جویدن مداد، لباس یا سایر اشیاء غیرقابل خوردن هستند.
برخورد کردن با افراد و یا اشیاء پیرامون
دست و پا جلفتی بوده و به کرات زمین می‌خورند
فعالیتی مانند دویدن یا حتی بالا و پایین رفتن از پله‌ها ممکن است برای کودکانی که از محل اجزای بدن خود و ثبات آنها آگاهی ندارند دشوار باشد. سرعت حرکت این دسته از کودکان کند بوده و یا از انجام فعالیت‌هایی که بسیار چالش برانگیز هستند اجتناب می‌کنند.
اطلاعی از قدرت خود را ندارند
تصور کنید که در یخچال را باز کرده‌اید و یک پاکت آبمیوه را برمی‌دارید به گمان این که باز نشده و پر است اما در واقع قبل استفاده شده و چیزی داخل آن نمانده است. در چنین شرایطی ممکن است که پاکت آبمیوه را تکان دهید و یا حتی آن سر و ته کنید تا شاید یک قطره از آن بیرون بریزد. در این حالت بیشتر از حد لازم از عضلات خود استفاده کرده‌اید. مشکلات حسی می‌تواند سنجش و ارزیابی حرکات را برای انواع کارها دشوار کند. کودکانی که مشکلات پردازش حسی دارند ممکن است به دلیل فشار بیش از حد به مداد باعث شکسته شدن نوک آن شوند و یا به هنگام ورق زدن باعث پاره شدن صفحه شوند و یا حتی به هنگام بغل کردن بیش از حد احساساتی شوند.
انجام فعالیت‌های بدنی را که بچه‌های دیگر از آن لذت می‌برند را دوست ندارند
به عنوان مثال، ممکن است که به هنگام تاب بازی احساس امنیت نکنند زیرا آنها این پیام ورودی حسی که به آنها بگوید در امنیت هستند و اتفاقی برایشان نمی‌افتد را دریافت نمی‌کنند. احتمالا به هنگام تاب خوردن نمی‌دانند که چگونه باید وزن خود را تقسیم کنند تا بتوانند تعادل خود را حفظ کنند.
گاهی ممکن است که بطور دائم تحرک داشته باشند و با اشیاء برخورد کنند و یا کنترل حرکات خود را از دست دهند
زمانی که کودک بازخورد کافی از سیستم حسی خود دریافت میکند این احتمال وجود دارد که در حرکات خود اغراق کند تا از این طریق بتواند اطلاعات مورد نیاز خود را از محیط دریافت کند. همچنین زمانی که این دسته از کودکان در سالن حرکت می‌کنند ممکن است به دیوار متوسل شوند تا احساس امنیت بیشتری به آنها دست دهد. همچنین ممکن است به همین دلیل پاهای خود را زیر میز کارشان بکوبند. معمولا این کودکان انجام فعالیت‌های بدنی مانند شیرجه زدن از بالای تخته و یا بالا و پایین پریدن را دوست دارند.
فعالیت‌های حس عمقی شامل فراهم کردن داده‌های ورودی فشرده برای عضلات و مفاصل بدن می‌شود. در ادامه به برخی از فعالیت‌های تقویت کننده حس عمقی می‌پردازیم اما خود شما نیز می‌توانید متناسب با عادات فرزند یا دانش آموزان خود یکسری ایده نو بکار بگیرید. در این مواقع به فعالیت‌هایی فکر کنید که از عضلات و مفاصل بدن کار بکشد. از جمله این فعالیت‌ها عبارتند از:
فعالیت‌های تحمل وزن همچون سینه خیز رفتن، شنای روی زمین
فعالیت‌های استقامتی مانند هل دادن و کشیدن اشیاء
برداشتن وسایل سنگین از قبیل حمل کردن تعداد زیادی کتاب
فعالیت‌های قلبی و عروقی همچون دویدن، بالا و پایین پریدن بر روی ترامپولین
فعالیت‌های دهانی مانند جویدن، فوت کردن حباب
محکم و عمیق فشار دادن اجسام مانند محکم بغل کردن شنای ایستاده روی دیوار
شنای روی زمین
بلند کردن وزنه‌‌هایی نظیر قوطی، کتاب، دمبل
دوی درجا
حرکت پرش ستاره
جست و خیز کردن روی توپ درمانی و ورزشی
سایر فعالیت‌های ورزشی
بالا رفتن از میله بارفیکس یا طناب‌های دیواری در سالن ورزش
پرتاب کردن و گرفتن وزنه توپی
دوره خزیدن بر روی مانع
راه رفتن به شکل فرغون (دراز بکشید و یکی پاهایتان را بلند کند و بر روی دست‌هایتان راه بروید)
حرکات ژیمناستیکی مانند ایستادن بر روی دست‌ها، انجام حرکت چرخ و فلک با استفاده از تجهیزات سالن ورزشی
پریدن در بازی‌هایی همچون لی‌لی کردن
مسابقه طناب کشی
بالا و پایین پریدن بر روی توپ هاپر (توپی دسته‌دار و بزرگ که بر روی آن می‌نشینند)
دراز کشیدن بر روی شکم بر روی توپ ورزشی و برداشتن وزنه با دست‌ها
