کودکان سه و چهار ساله عادی نمونه هایی از رفتارهای بی توجهی یا بیش فعالی دارند که ممکن است ناشی از اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی باشد یا هیچ گونه ارتباطی با این اختلال نداشته باشد. اگرچه بسیاری از کودکان سه ساله نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی را بروز می دهند اما تمایز آنها از کودکان عادی با خلق و خوی دشوار بسیار مشکل است. به هرحال، کودکانی که در سن پیش دبستانی به شدت بیش فعال هستند، احتمال دارد که در نوجوانی مشکلات رفتاری، رشدی و یادگیری بیشتری داشته باشند. بنابراین بیش فعالی شدید در دوره ی پیش دبستانی ممکن است یکی از نخستین نشانه های بارز اختلال باشد و متخصصان را در تشخیص اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی هدایت کند.
یکی دیگر از نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی به نشانه های فیزیولوژیکی مربوط می شود. نتایج مطالعه نشان داد که کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی نسبت به کودکان عادی به میزان بیشتری به مشکلات معده ای و روده ای، تنفسی و پوستی مبتلا هستند.(45) افزون براین، هم شدت و هم مدت نشانه (6ماه تا 1سال) عوامل مهمی در تشخیص محسوب می شوند. در این سن درمانگران باید نشانه ها را در طول یک دوره ی زمانی طولانی مدت بوسیله ی معیارهای چهارمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی برای تعیین اینکه آیا رفتارهای کودکانا تغییر پیدا کرده است، ارزیابی کنند.
نشانه های تشخیصی مهم عبارتند از:
بی قراری حرکتی (کودک اغلب در حرکت است یا آن گونه عمل می کند که گویی موتوری او را به حرکت وا می دارد.)
کنجکاوی سیری ناپذیر.
پر جنب و جوش و گاهی اوقات بازی مخرب (شکستن ناگهانی اسباب بازی ها و لوازم خانه که دائماً رخ می دهد؛ آسیب های ناگهانی نیز بسیار رایج است.)
پر توقع نسبت به توجه والدین.
(نافرمانی) سطح اطاعت پایین (به ویژه برای پسران).
حالت بد خلقی شدید (حالت بد خلقی کودکان یا اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از نظر فراوانی، شدت و مدت بیشتر از حالت کج خلقی یک کودک عادی است).
مشکل در تکمیل تکالیف تحولی (از قبیل آموزش توالت رفتن).
خواب کم و نا آرام.
تاخیر در رشد زبان یا حرکت.
مشکلات خانوادگی (گرفتن و نگهداری و مراقبت توسط دایه، به ویژه با کودکان دارای مشکلات شدید.)
علایم اختلال توجه در دوره پیش دبستانی – سایت پاکدلها
